Nu de grenzen weer open zijn was het hoog tijd om weer eens richting de Belgische Ardennen af te reizen. De broer van Annette heeft er een huis en dit had door de crisis een tijd leeggestaan. Het gras stond inmiddels meters hoog dus er was genoeg werk. Tegen een klusje in zo’n omgeving zeggen we geen nee.
Op donderdagavond arriveerde we op bestemming. Bij aankomst zagen we al een roedel hindes met kalveren die het bos in rennen. Ook zagen we een weitje waar wat edelherten op hun gemak stonden te grazen. Aangrenzend aan het weiland een bouwvallig schuurtje. Een ideale spotplek! Na de eerste warme nacht waren we vroeg uit de veren. ’s Morgens vroeg opstaan is misschien niet het eerste waar je bij vakantie aan denkt maar zodra je buiten staat en de vogels hoort weet je weer waarom je het doet. De hele natuur wordt wakker, herten staan nog rustig op de voerakkers, het gras is nog nat van de dauw en de vlinders hangen nog rustig te wiegen in het gras op de maat van de wind. Veel zandoogjes kon ik vinden. De meeste nog zwaar van de dauw. Als je dan om 8:00 uur binnenstapt voor het ontbijt heb je er al een dag opzitten.
Na een dagje flink met gras te hebben gesleept met af en toe een wandeling tussendoor was het tijd voor het posten. Maar deze avond zat het niet mee! Toen ik om 19:00 uur mijn post wilde vatten liepen er al twee edelherten. Uiteraard lukte het me niet ongezien te blijven en namen ze de poten. Na meer dan een uur muisstil te hebben gestaan in het schuurtje zag ik weer beweging. Eindelijk! Maar juist op het moment dat ik ieder moment een hert voor mijn camera verwachte ging het weer mis. Een boer besloot dat van de 365 dagen in het jaar juist vandaag de ideale dag was om kunstmest te strooien op de aangrenzende akker. De edelherten namen de benen en ik vluchtte het bos in. Pas toen het al veel te donker was kwam er een edelhert de akker op. Moe en zat slenterende we naar huis. Gelukkig klaarde het een beetje op toen opeens overal vuurvliegjes vlogen. Een prachtig schouwspel!
Om de gemiste nachtrust in te halen besloten we (onder protest) geen wekker te zetten. Gelukkig besloot Jente rond een uur of vijf dat het hoog tijd was om wakker te worden. En als je dan toch eenmaal wakker bent kun je er maar beter uit gaan. Direct sloop ik terug naar de plek waar het de avond ervoor mis was gegaan. Maar weer mislukte het, de roedel liep nu zo dicht bij de weg dat ik me nergens achter kon verschuilen en twintig zwarte schimmen verdwenen in het bos. Iets wat teleurgesteld daalde ik af naar een beek. Ik zette mijn statief uit en stelde mijn camera in om de beekloop te fotograferen: korte lens, lange sluitertijd, timer-stand, etc. Opeens zie ik in mijn ooghoek beweging. In het verlengde van het beekje loopt iets. Een wasbeer! Met een reactie die lijkt op blinde paniek leg ik mijn statief plat, wissel ik met trillende handen lenzen en probeer zo snel mogelijk de instellingen te wijzigen. Terwijl ik klik realiseer ik dat de timer-stand er nog opstaat. In mijn gedachte schreeuw ik naar de wasbeer dat hij stil moet blijven zitten.
De wasbeer beleefd dit moment totaal anders, in alle rust loopt meneer zijn ochtendwandeling, stopt even bij een watervalletje en wast rustig zijn handen. Niets wat deze prachtige ochtend voor meneer in het water kan gooien totdat hij iets hoort. Een verdachte klik, een knipperend oranje lampje. Een gigantisch wezen van bijna twee meter wat met zweetdruppels op zijn voorhoofd en een verbeten trek op zijn gezicht aan een zwarte toeter staat te sjorren. Genoeg om ook bij de wasbeer blinde paniek op te roepen en met staart tussen de benen sprint hij weg. Het kan snel gaan. En zo veranderd het toch weer in een prachtige ochtend.
Hoewel we maar een lang weekend zijn geweest is bovenstaande slechts een fractie van de belevenissen. We hebben weer van de prachtige schepping genoten: bevers, grauwe klauwier, edelherten, reeën, zwijnen, vossen, een das, een bever, orchideeën en vlinders. Ja we denken zelfs een wilde kat te hebben gezien. Eigenlijk te veel om op te noemen. Onze Schepper Zijn werk is echt fantastisch mooi! We hebben genoten. De foto’s zeggen genoeg:
