Vandaag zijn we heerlijk op pad geweest. Het ritje ging naar de Kampina. Hoewel het drie kwartier rijden was had ik het reuze naar mijn zin in de auto. Als copiloot van pappa wijs ik alle koeien en schapen aan die we onderweg tegen komen. Op de parkeerplaats was het gelukkig rustig. Ik mocht weer mijn plek innemen als rugzak van pappa. Want zo gaat ons liedje: “Reeën, reeën, reeën vanuit ons wagentje, maar als we dan geen reeën zien dan draaaag ik je”.

We banjerden het zandpad uit, richting het ven. Onderweg genoten we van de zon die volop straalde, het jonge beukengroen en de fluitende vogels. We zagen een specht tegen die druk met zijn nest bezig was. Een veldmuis bleef even stil zitten en we zagen zelfs vier reeën! Op zo’n moment geniet ik echt vanuit mijn wildkansel op pappa’s rug.

Onze boterhammetjes aten we bij het ven. Het lege boterhamzakje vulde ik met dennenappels. Pappa wist zelfs nog een hagedis te vangen maar die ontsnapte helaas. Kortom, we hadden weer een topdag!