Alle berichten van Peter Karels

Karels Tuin

24 oktober 2024 Peter Karels Een reactie plaatsen

Nu de herfst weer volop aanwezig is en de tuin in zijn ruststand gaat, is het een mooi moment om eens terug te blikken. In de afgelopen jaren hebben we rond ons huis veel bijzondere planten en dieren mogen verwelkomen. Vooral de voortuin is uitgegroeid tot een prachtige plek. Net als onze kinderen groeit de tuin met ons mee. Soms verdwijnt er een plantje, en soms komt er weer eentje bij.

We proberen de voortuin zo in te richten dat er vooral inheemse planten staan, die van nature voorkomen in de Benelux. Op die manier kunnen de insecten in onze tuin volop genieten van voedsel dat écht bij hun behoeften past. Wat veel mensen niet weten, is dat de planten die je in een tuincentrum koopt vaak uit het buitenland komen en daardoor weinig waardevol zijn voor onze inheemse insecten. Bovendien zijn die planten vaak behandeld met bestrijdingsmiddelen. Daarom kiezen we ervoor om planten voor onze voortuin elders vandaan te halen.

Ik weet niet of onze buurtbewoners onze wilde tuin net zo waarderen als wij, maar wie met oog voor detail kijkt, ontdekt er veel moois.

En aangezien het ook al weer een tijd geleden is volgt hieronder een update van onze tuinsoortenlijst. Onze waarnemingen vallen in twee categorieën:
– Alles in de tuin of in ons stukje sloot valt onder cat. 1.
– Alles wat in het weiland zit of overvliegt valt onder cat 2.

Vogels cat. 1:
Knobbelzwaan, waterhoen, huiszwaluw, heggemus, roodborst, winterkoninkje, spreeuw, merel, ekster, parkiet, kippen, koolmees, vink, turkse tortel, pimpelmees, meerkoet, grote zilverreiger, kauw, huismus, wilde eend, Indische loopeend, zebravink, putter, witte kwikstaart, boerenzwaluw, aalscholver, putter, beflijster, zwarte roodstaart, nijlgans, blauwe reiger, sperwer, ooievaar, fuut, sperwer, ringmus, ijsvogel, bonte specht, Pommerse eend, holenduif, boomkruiper, kramsvogel, pauwstaart, groenling, keep, houtduif, groene specht
Insecten cat.1: argusvlinder, klein koolwitje, distelvinder, atalanta, dagpauwoog, franse veldwespen, rood weeskind, gehakkelde aurelia, bond zandoogje, klein koolwitje, buxusmot, citroenvlinder, oranjetip, wolzwever, veelkleurig lieveheersbeestje, signaalwespbij, grote bladsnijder, weidehommel, boomblauwtje, Bonte bessenvlinder, zuringuil, lantaarntje, gewone oeverlibel, wesp, stadsreus, blinde bij, goudoogdaas, plakker, tronkenbij, gewone knotswesp, gewone pendelvlieg, Trichrysis cyanea, klein geaderd witje
Geleedpotigen cat.1: gestreepte Amerikaanse rivierkreeft, kraamwebspin, grijze huisspin, kruisspin
Weekdieren cat.1: gewone tuinslak, gewone wegslak
Amfibieën & reptielen cat.1: rugstreeppad, gewone pad, kleine watersalamander, alpenwatersalamander, groene kikker
Zoogdieren cat.1: diverse katten, gewone dwergvleermuis, bruine rat, huismuis, huisspitsmuis, egel
Vissen cat.1: kleine modderkruiper, Kaukasische dwerggrondel

Vogels Categorie 2:
buizerd, bruine kiekendief, grutto, roek, kraai, grauwe gans, Canadese gans, torenvalk, kokmeeuw, scholekster, kievit, stadsduif, smient, bosuil, gierzwaluw, huiszwaluw, purperreiger, gele kwikstaart, watersnip, veldleeuwerik, houtduif, brandgans, roodborsttapuit, wulp, tuureluur, visdiefje, fazant, krakeend, zeearend, zilvermeeuw, blauwe kiekendief, kuifeend, grote lijster, tjiftjaf, Vlaamse gaai, kraanvogel, rode wouw, slechtvalk
Amfibieën & reptielen cat.2: heikikker
Zoogdieren cat.2: haas, mol en ree

Polder safari

Pim de egel

4 oktober 2024 Peter Karels Een reactie plaatsen

Al geruime tijd hadden we de wens om een egelhuis in onze voortuin te plaatsen. Zo’n houten box past echter niet goed in een tuin met een natuurlijke uitstraling. Daarom bedachten we om het huis te camoufleren. Mijn droom was om het eruit te laten zien als een huisje uit Winnie de Pooh: een grote boomstronk met een ingang eronder. Maar helaas was de beschikbare ruimte beperkt, en een geschikte stronk bleek moeilijk te vinden.

Tijdens onze vakantie in Tsjechië vonden we echter een holle boomstam. Daarmee was de perfecte entree voor het egelhuis geboren. Na wat knutselen, zagen en schroeven stond het huis er. We hebben het verder verborgen met mos en wat stukjes boomstronk. Nu was het wachten tot een egel zijn intrek zou nemen. De verwachtingen waren hoog, al hadden we tot dan toe nog geen sporen van een egel gezien.

Iedere avond strooide ik wat kattenbrokjes bij het huisje, en jawel hoor, na drie nachten hoorde ik plots gesnuffel. En daar stond hij: een egel, genietend van de brokjes. Inmiddels komt de egel dagelijks langs. We hebben zelfs Jente een keer wakker gemaakt om hem te zien. Ze heeft hem Pim genoemd. Of Pim een mannetje of vrouwtje is, weten we nog niet, maar dat maakt ons niet uit. We zijn heel blij met hem of haar!

$We moeten de \'burcht\' nog wat beter wegwerken maar het begin is er$

als werk als vakantie begint te voelen

Met griep in het Springersdiep

26 september 2024 Peter Karels Een reactie plaatsen

Afgelopen week begon voor mij met een flinke najaarsgriep: verkouden, hoofdpijn en pijnlijke spieren. Toch was er geen tijd om uit te zieken, want ik had een project in Zeeland gepland. Gelukkig herstelde ik snel genoeg om het werk uit te voeren.

De eerste avond maakten we een prachtige wandeling bij het strand van Oostkapelle. Langs de kustlijn vonden we een haaienei, een roggenei en enkele mooie schelpen. In de duinen zagen we een ree en enkele damherten, wat de avond extra bijzonder maakte.

De tweede dag waren we keurig op tijd klaar met het project. Het weer was prachtig, de zon scheen volop, en ik kon het niet laten om een stop te maken bij het Springersdiep. De Grevelingen is daar schitterend, en volgens Google was het water zo’n 17 graden Celsius. Ondanks de frisse temperatuur liet ik mijn neopreen pak in de auto en besloot toch het koude water in te gaan.

Het was even doorzetten, maar zodra ik onder water was, namen de adrenaline en wilskracht het over. Het water was helder en vol leven. De grote anemonen hier zijn werkelijk prachtig, en tot mijn verrassing zag ik ook een wijde mantel, iets wat ik hier nog nooit eerder had gezien. Na ongeveer drie kwartier snorkelen, klom ik voldaan uit het water om weer op te warmen.

Kortom, het project was een succes, en ondanks de griep was het een week om niet snel te vergeten!

$zo\'n aquarium kan je toch uren naar kijken?$

als werk als vakantie begint te voelen

Zon, zee en software

15 augustus 2024 Peter Karels Een reactie plaatsen

Het zat er al een tijdje aan te komen, maar eind juli was het eindelijk zover: voor mijn werk moest ik een paar dagen naar Lissabon. Ik had me al goed ingelezen in de omgeving en wist dat, hoewel Lissabon een drukke stad is, er buiten de stad volop natuur te vinden is. De natuur in Portugal is, dankzij de zuidelijke ligging, een stuk exotischer dan hier.

De vlucht van Amsterdam naar Lissabon duurde ongeveer drie uur. Hoewel het boven Europa vrij bewolkt was, konden we af en toe door de wolken stukken land en zee zien. Zelfs enkele besneeuwde bergtoppen waren te onderscheiden. We kwamen rond het middaguur aan en werden direct verwelkomd door de warmte. Lissabon loopt over van de Ubertaxi’s, dus we konden ons zonder problemen overal naartoe verplaatsen. Vanaf ons hotel was het maar een kort ritje naar het strand. Een enorme wolk hing vlak voor de kust, veroorzaakt door het warme klimaat in combinatie met de koele zeelucht. We zwommen en snorkelden in de Taag, de zeearm onder Lissabon die door de lokale bevolking eenvoudigweg ‘de rivier’ wordt genoemd. Het zicht onder water was wat troebel, maar er zwom van alles, waaronder veel vissen die je ook in de Middellandse Zee aantreft.

In de duinen hoorden we overal cicaden, maar hoe goed we ook zochten, we konden ze niet vinden. Wel zagen we prachtige vlinders, waaronder het Geraniumblauwtje en de Monarchvlinder. Ook de dagen daarna probeerden we, tussen het werk door, zoveel mogelijk van de natuur te genieten. We maakten een wandeling door het Parque Florestal de Monsanto, vooral aan de kant van de faculteit Dierengeneeskunde was het erg mooi. We zagen hier verschillende hagedissen en diverse vogels. Slangen hebben we niet gezien, maar ik vond wel een grote slangenhuid.

Op vrijdagmiddag bezochten we Torre de Belém en Mosteiro dos Jerónimos. Hoewel deze gebouwen van buiten prachtig zijn, vonden we het te toeristisch om naar binnen te gaan. Wel vlogen er kuifmaina’s rond, waar ik regelmatig achteraan rende.

De mooiste uitstapjes hadden we echter voor zaterdag gepland. ’s Ochtends gingen we naar Cabo da Roca, het meest westelijke punt van Europa. Hier heb je een adembenemend uitzicht over de Atlantische Oceaan. Naast de prachtige rotsachtige kust is de flora en fauna hier indrukwekkend; in de verte zag ik zelfs een Jan-van-gent vliegen. Als afsluiter van deze soort mini-vakantie maakten we nog een wandeling door het bos bij Sintra, ook hier genoten we van het prachtige natuurschoon. Zo begint het werk toch echt als vakantie te voelen!

$Geniez\'s muurhagedis (Podarcis virescens) bij Praia das Fontainhas$

duiken

Zonnig zilt Zijpe

23 mei 2024 Peter Karels Een reactie plaatsen

Na een geweldige tijd in de Ardennen stond er nog een avontuur op de planning. Via het werk van Annette huurden we enkele dagen rond Hemelvaartsdag een voormalig veerhuisje in Zijpe, een buurtschap bij Bruinisse. Doordat Peter hier regelmatig voor zijn werk komt, wisten we al wat er te zien was in de omgeving. Deze keer begonnen we onze reis met slecht weer in Kaloot en Middelburg, maar lieten ons hierdoor niet ontmoedigen. In Middelburg bezochten we het Lokaaltje, een erg leuk en kindvriendelijk restaurantje en Plantaardig. Ondanks het slechte weer genoten we van de sfeer en het heerlijke eten.

Het huisje in Zijpe was eenvoudig maar knus, met grote ramen die alle kanten op keken. Doordat het op een terp is gebouwd, hadden we een prachtig uitzicht op de haven, de mosselkwekerij en de Oosterschelde. Hoewel we ’s ochtends op de fiets zonder versnellingen bij de Appie verse croissantjes konden halen, was er toch totale rust om ons heen.

Gelukkig hadden we de dagen dat we er waren prachtig zonnig weer. Vanaf het huisje wandelden we over de dijk richting Zoetersbout, waar we vogels konden spotten. De graspiepers lieten zich goed zien en op de vlonders van de mosselkwekerij zaten veel visdiefjes die je iedere ochtend goed kon horen schreeuwen. Onderwater was er in de baai ook van alles te zien: krabben, kwallen, anemonen, waterspinnen en vissen.

Op Hemelvaartsdag gingen we naar de kerk in Tholen en ’s middags koelden we af bij de slikken van Bommenede. Hoewel het water koud was, konden we toch even zwemmen. Onze strandlakens lagen letterlijk tussen de orchideeën die er volop stonden. Op vrijdag namen we een bootsafari vanaf Zierikzee. We zagen een enorme hoeveelheid zeehonden die lekker op een zandplaat lagen te chillen. Het was geweldig om ze te zien ‘bananen’, waarbij ze hun kop en staart omhoog houden terwijl ze in het water liggen. Als kers op de taart sloot de dag af met een prachtig noorderlicht.

En zo hadden we weer een paar heerlijke dagen vol avontuur en ontspanning.

krabben kussen

Reizen

Wild speuren in de Ardennen

13 mei 2024 Peter Karels Een reactie plaatsen

De meivakantie is weer voorbij, maar wat hebben we genoten van ons avontuur in de prachtige Ardennen! Samen met de familie Roest hebben we enkele huisjes gehuurd op onze favoriete plek. Omringd door de rustgevende natuur was het de perfecte uitvalsbasis voor onze avonturen.

Naast de weelderige groene bossen en kabbelende beekjes rondom ons huisje, hebben we genoten van de vele wildexcursies bij schemering. Of we nu vroeg in de ochtend opstonden of laat in de avond, er was altijd wel iets te zien. Vossen, zwijnen, reeën, edelherten en zelfs dassen kruisten ons pad. Prachtig mooi om de schepping zo te ervaren.

Jente en Amélie waren zo enthousiast dat we ze met moeite naar bed kregen. Begrijpelijk, want wat is er nu heerlijker dan wakker worden met de mist nog over het landschap? Zodra we buiten stapten, werden we begroet door de zingende vogels, waarna we snel de auto instapten, soms nog gehuld in een warme deken, voor een rondje speuren naar wild.

Het weer was zo aangenaam dat zelfs een verfrissende duik in de beek mogelijk was. Daarnaast hebben we marshmallows gebakken boven het vuur, de barbecue aangestoken en eindeloos gewandeld. Kortom, we kunnen terugkijken op een heerlijke tijd vol mooie herinneringen.

als werk als vakantie begint te voelen

Vogels aan de kust

18 oktober 2023 Peter Karels Een reactie plaatsen

Uiteraard is Zeeland ook uitermate geschikt om vogels te kijken. Ik zie mezelf niet echt als een rasechte vogelaar maar toch kan ik enorm genieten van vogels. Zeker langs de kust waar ik regelmatig soorten tegenkom die wij in de polder niet (vaak) zien. Het voordeel is dat je voor vogels bovendien het water niet in hoeft waardoor het weer een stuk makkelijk is ze op de plaat te zetten. Mooie plekken zijn de kust bij Westkapelle, de schelphoek bij Serooskerke en het gebied Levensstrijd bij Zierikzee.

als werk als vakantie begint te voelen, duiken

Zakpijpen, oorkwallen en bolussen

16 oktober 2023 Peter Karels Een reactie plaatsen

Het gebeurd nogal eens dat ik voor mijn werk in Zeeland kom. Hoewel ik er dan natuurlijk niet voor de fun kom biedt het wel genoeg mogelijkheden om af en toe een leuke wandeling te maken. Er is altijd wel iets te zien of te beleven. Of het nu zeehonden op de Brouwersdam zijn of haaientanden bij het strand van Kaloot. Ook snorkelen lukt regelmatig. Inmiddels weet ik een hoop mooie plekken. De Grevelingen blijft mijn favoriet. Ik snorkel ook vaak op een plek waar reusachtige Noordzeekreeften zich verschuilen tussen de rotsen. Zeer indrukwekkend om die dieren te zien met scharen zo groot als mijn hand. Het bijzondere vindt ik bovendien dat hoewel ik al mijn leven lang snorkel ik toch steeds weer nieuwe diersoorten tegen het lijf loop. Soms dieren waar ik geen flauw idee van heb wat het zijn.

Dus als ik dag gewerkt heb probeer ik altijd even stoom af te blazen onder water. Het kan natuurlijk zijn dat ik daardoor ietsje later thuis ben als normaal maar die schuld los ik in door bolussen mee te nemen. De beste bolussen vindt je overigens bij bakkerij Koppejan. Gevulde bolussen wel te verstaan. Een absolute aanrader!

Tripjes

Vakantiekwalen

23 mei 2022 Peter Karels Een reactie plaatsen

De laatste week van april zaten we een weekje in de Ardennen. Helaas was april voor ons echt een kwakkelmaand. Nadat we eerste allemaal corona hadden gehad kregen Jente en Amélie waterpokken. Jente was er erg ziek van maar bleek naast de pokken ook griep te hebben. Vervolgens kregen we allemaal griep. Peter hield keelontsteking maar het meeste leek over toen we op vakantie gingen. Maar helaas toen we eenmaal in de Ardennen waren kreeg Peter een terugval. Met een opgezwollen lymfeklier, oogontsteking, oorontsteking, zere keel en neusverkoudheid beleef je zo’n week vakantie toch anders als normaal. Zelfs zijn stem raakte hij kwijt. Gelukkig floten de vogels iedere ochtend prachtige liedjes. Vanaf de ontbijttafel konden we genieten van een zwartkop paartje die om het hardst hun liedjes lieten horen.

Bovendien vermaakten de kinderen zich goed en kregen we hulp van opa en oma Karels die vlakbij op vakantie waren. En zo konden we toch genieten. We hebben in de beek gespeeld, bloemen gezocht (het bos stond volop in bloem met sleutelbloemen, bosanemonen, maarts viooltje en pinksterbloemen), gewandeld, gebakjes gegeten, urenlang geschommeld, naar wild gespeurd en gebarbecued. Kortom we hebben een heerlijke vakantie gehad.

Het wild was ook goed vertegenwoordigd met als hoogtepunt een wilde kat. De bevers hadden dit jaar het terrein rond het huisje omgevormd tot een merengebied en lieten zich ook goed zien. Jente heeft er steeds meer oog voor. Jente mocht af en toe ’s avonds mee wildspeuren vanuit de auto en zag edelherten, reeën en vossen. Als opa dan voor haar idee te hard: kijk edelherten!” roept gaat haar vingertje voor haar mond en spreekt ze opa streng toe: “sssssst opa, anders worden ze bang!”. ’s Nachts sloop de wasbeer rond het huisje en konden we vanuit haar slaapkamer raam naar dit aparte beestje kijken.

Polder safari

Dromen realiseren

12 mei 2022 Peter Karels Een reactie plaatsen

Bijna een jaar geleden begonnen we met het project voortuin. Sinds we in Nieuwland het huis gekocht hebben was niets met de voortuin gedaan. Een grote ingreep was de oprit. Tot nog toe bestond dit uit een laag grond met kapotte gewassen grindtegels en wat klinkers. Als het een keer goed regende stonden de modderplassen erop. Daarbij was de voortuin die we tijdelijk hadden beplant uitgegroeid tot een oerwoud. Tijd om schoon schip te maken.

De voortuin werd schoon geveegd: bomen omgezaagd, wortelstelsels weggetrokken en tegels afgevoerd. Daarna werd alle grond die gemengd was met zand en grind afgegraven. Gelukkig komt onze buurman uit het grondverzet en wist hij precies wat er nodig was. Maar liefst 14 kuub zand verdween onder de nieuwe oprit. Daarna werd het prachtig bestraat door Haag Infra. Daarna losten we een enorme hoeveelheid bosgrond in de voortuin en toen was de tuin klaar om ingericht te worden.

Ja, toen kwam de grote puzzel. Ideeën hadden we genoeg: een amfibieën vijver, een insectenmuur, een stuk met ijzerhoudende grond, een moerasgedeelte, een waterloop, een plankenpad, etc. Na een hoop geschets kwam daar een ontwerp uit. De planten die we hebben aangeplant moeten inheems zijn. Oftewel van oorsprong moeten ze voorkomen in de Nederland. Zodoende zijn ze goed afgestemd om onze insecten.

En warempel het lukt nog altijd om redelijk bij dit ontwerp te blijven! We zijn negen maanden verder en de inrichting begint zijn vruchten af te werpen. De rugstreeppadden zijn teruggekeerd, de vijver zit vol met kleine watersalamanders en in het moerasgedeelte komen maar liefst 20 orchideeën op. Kortom Karels tuin komt weer helemaal tot leven.

En aangezien het ook al weer een tijd geleden is volgt hieronder een update van onze tuinsoortenlijst:

Vogels Categorie 1: In de tuin of in ons stukje sloot
Knobbelzwaan, waterhoen, huiszwaluw, heggemus, roodborst, winterkoninkje, spreeuw, merel, ekster, parkiet, kippen, koolmees, vink, turkse tortel, pimpelmees, meerkoet, grote zilverreiger, kauw, huismus, wilde eend, Indische loopeend, zebravink, putter, witte kwikstaart, boerenzwaluw, aalscholver, putter, beflijster, zwarte roodstaart, nijlgans, blauwe reiger, sperwer, ooievaar, fuut, sperwer, ringmus, ijsvogel, bonte specht, Pommerse eend, holenduif, boomkruiper, kramsvogel, pauwstaart, groenling
Insecten cat.1: argusvlinder, klein koolwitje, distelvinder, atalanta, dagpauwoog, franse veldwespen, rood weeskind, gehakkelde aurelia, bond zandoogje, klein koolwitje, buxusmot, citroenvlinder, oranjetip, wolzwever, veelkleurig lieveheersbeestje, signaalwespbij, grote bladsnijder, weidehommel, boomblauwtje, Bonte bessenvlinder, lantaarntje, gewone oeverlibel, wesp, stadsreus, blinde bij, goudoogdaas, plakker
Geleedpotigen cat.1: gestreepte Amerikaanse rivierkreeft, kraamwebspin, grijze huisspin, kruisspin
Weekdieren cat.1: gewone tuinslak, gewone wegslak
Amfibieën & reptielen cat.1: rugstreeppad, gewone pad, kleine watersalamander
Zoogdieren cat.1: diverse katten, gewone dwergvleermuis, bruine rat, huismuis, huisspitsmuis
Vissen cat.1: kleine modderkruiper, Kaukasische dwerggrondel

Vogels Categorie 2: In het weiland of overvliegend (mits waargenomen vanuit het bezoekerscentrum (ons huis) of de tuin)
buizerd, bruine kiekendief, grutto, roek, kraai, grauwe gans, Canadese gans, torenvalk, kokmeeuw, scholekster, kievit, stadsduif, smient, bosuil, gierzwaluw, huiszwaluw, purperreiger, gele kwikstaart, watersnip, veldleeuwerik, houtduif, brandgans, roodborsttapuit, wulp, tuureluur, visdiefje, fazant, krakeend, zeearend, zilvermeeuw, blauwe kiekendief, kuifeend, grote lijster, tjiftjaf, Vlaamse gaai, kraanvogel
Amfibieën & reptielen cat.2: heikikker, groene kikker
Zoogdieren cat.2: haas, mol

Tripjes

Uitwaaien in de Oostvaardersplassen

5 januari 2022 Peter Karels Een reactie plaatsen

Nog een week en Annette haar verlof zit erop. We besloten daarom afgelopen maandag nog een dagje samen op pad te gaan. Oma paste op de meiden dus we konden vroeg vertrekken. We hadden als doel otters spotten in Overijssel. Een eerdere poging van Annette hiervoor was mislukt. Hoewel het flink waaide scheen de zon regelmatig en was het zacht. We keken uit over het water en tuurde en tuurde. Helaas was er op wat knobbelzwanen en een aalscholver niets te zien.

Na een wandeling door het nabij gelegen hoogveen gebied nogmaals een poging gedaan. Maar ook deze keer was er geen otter te bekennen. Gelukkig zwommen er wel twee nonnetjes en kwam er een grote zaagbek langs. Omdat het resultaat van deze dag toch een beetje tegenviel leek het ons leuk om proberen zeearenden te spotten in de Oostvaardersplassen. We liepen een wandeling naar vogelkijkhut de Schollevaar. Behalve een heerlijk zonnetje en mooie beverknaagsporen was ook hier niet veel te zien.

Tot we terug liepen richting de auto. Op afstand zagen we opeens drie grote vogels vliegen. Drie zeearenden! Eentje maakte zich los van de groep en kwam langzaam over ons heen gecirkeld. Deze dieren worden ook wel ‘vliegende deuren’ genoemd. Ze hebben een maximale spanwijdte van 2,5 meter! Kortom een hele uit de kluiten gewassen buizerd dus. Terwijl we verder liepen hoorde we ook nog even een waterral. Al met al een prima date dus!

Reizen

Herfst Op de Veluwe

4 januari 2022 Peter Karels Een reactie plaatsen

Voor mijn werk moest ik vorige maand weken enkele keren naar Arnhem en omstreken. Vanaf Arnhem kun je snel doorsteken naar het bos. Bijvoorbeeld naar de Veluwezoom. Dit deed ik dan ook regelmatig. Het bos stond in prachtige herfstkleuren en het is deze dagen al vroeg donker. Je moet dan ook flink doorstappen om op tijd weer terug te zijn bij de auto. Het wild trekt zich ook wat meer terug in de bossen. Ze hebben tijd genoeg om pas met de schermer naar buiten te komen om te grazen op de open stukken. Het valt dan ook niet mee om foto’s te maken zonder veel ruis. De zwijnen trekken zich echter niets van de openingstijden aan. Ze zijn druk bezig zich vol te eten om hun vetreserves voor de winter aan te vullen.

Je moet bang zijn om een beetje nat te worden als je dit seizoen naar buiten gaat. Het is vaak druilerig weer. De mist levert echter wel mooie plaatjes op. Bovendien is het dan zo heerlijk stil. Het lijkt wel alsof het weinige geluid dan nog extra gedempt wordt. Met Jente achterop fietste we van Elspeet naar Vierhouten. Een mooie route dwars door het bos. We waren doorweekt en koud maar genoten met volle teugen!

Reizen

Winterpret in de Ardennen

23 december 2021 Peter Karels Een reactie plaatsen

Eind november logeerde we twee weekjes in Mormont, Erezee. Hoewel de dagen kort zijn is het toch heerlijk om er weer even tussenuit te zijn. Genieten van de herfstkleuren, de mist en warempel een pak sneeuw. Hoewel er in Mormont niet veel viel hoefde we maar 10 minuutjes te rijden om middenin de sneeuw te lopen. Prachtig om de besneeuwde sparrenbossen te zien en de bevroren meertjes. Alles onder een witte deken. Voor Jente hoefde we echter niet ver te lopen. Zodra ze buiten de auto stond was haar geluk compleet. Sleeën, scheppen en sneeuwballen maken tot je vingers bijna bevriezen.

We genoten ook van de vele vogels die de tuin bezochten: koolmezen, pimpelmezen, een keep, matkoppen, kuifmezen, vlaamse gaaien, roodborstjes, vinken, boomklevers, een reiger, een buizerd en een troep appelvinken. Vooral die laatste waren erg lastig om op de foto te krijgen. Als ze er waren gingen ze met een hele groep ergens ver weg bovenin een boom zitten. Zodra ze onraad bespeurde vlogen ze direct massaal op.

Verder waren we druk met paddenstoelen zoeken, wandelen, sterren kijken, fikkie stoken, mamma’s verjaardag vieren, de nieuwe wildcamera testen en sinterklaascadeaus uitpakken. En om de pret compleet te maken kwamen oma en opa Karels ook nog langs. Kortom het was weer een top vakantie!

als werk als vakantie begint te voelen

Otters speuren

26 november 2021 Peter Karels 2 reacties

In 1988 ben ik geboren. In dit jaar stierf de visotter uit in Nederland, een zeer trieste situatie. Gelukkig is hij in 2002 weer geherintroduceerd. Sindsdien verspreidt de otter zich door Nederland. De meeste verblijven echter in Friesland en Overijssel. En laat ik daar nu juist voor mijn werk af en toe moeten zijn. Wanneer ik voor mijn werk ergens in die regio moet zijn houd ik dan ook het water scherp in de gaten. Je weet immers nooit. Maar eerlijk is eerlijk de kans om een otter te zien is erg klein. Het zijn ten eerste nachtdieren en ten tweede echter waterdieren. Om dan vanuit de auto of lopend er eentje tegen te komen is dan ook zeer onwaarschijnlijk.

Althans dat dacht. Mijn hart maakte echter een sprongetje toen ik in februari in de sneeuw ottersporen zag toen ik voor mijn werk in Giethoorn zat. Zou het me dan lukken om er ooit eentje in levende lijve te zien?

Bij de diverse projecten die volgden deed ik nog beter mijn best er eentje te zien. Aan het eind van ieder project liep ik steevast een rondje in een nabijgelegen natuurgebied. Maar behalve een prachtig scala aan watervogels, reeën en muskieten had ik weinig resultaat. Tot enkele weken terug. Ik nam plaats in een vogelkijkhut naast een oude baas die er zoals hij zelf aangaf al de hele dag gezeten had en nog niets had gezien. Er stond een gure wind en er waren flinke golven op het water. Na een kwartiertje turen door mijn camera zie ik opeens iets zwarts in de verte. De adrenaline schiet door mijn aderen. Een otter! Zo snel als hij zijn kop boven water stak zo snel is hij ook verdwenen. Met drie foto’s waarop toch echt duidelijk een otterkop staat ben ik zo blij als een kind. Jawel 26 oktober 2021 heb ik voor het eerst de visotter in het wild gezien.

Het ottervirus maakt zich van mij meester. De week erop heb ik gelukkig weer een project in die regio. Als ik die dinsdagmiddag in de hut zit is er niemand. Het waait wederom flink en het miezert zelfs iets. Op een enkele zwaan na is er op de plas niets te zien. Na een uur wortel schieten besluit ik een stuk te wandelen langs het veengebied. Behalve wat watervogels is helaas ook daar niets te zien. Opeens hoor ik in een watergang een hoop kabaal van opvliegende watervogels. Dit gedrag vertonen ze soms als er een otter in de buurt is. Ik maak een sprintje en zie nog net een otterkop de watergang over zwemmen. Zonder echt goede foto kom ik balend terug bij de vogelkijkhut.

Ik kijk weer uit over een verlaten waterplas. Maar dan opeens hoor ik een enorme plons onder de kijkhut! Terwijl mijn hart in mijn keel klopt speur in rondom de kijkhut in het water. En dan valt mijn mond open van verbazing. Want in de struiken achter de hut zit een otter op een vis te knagen! Het blijken er zelfs twee te zijn die op hun dode gemak rondom de hut aan het jagen zijn. Af en toe steken ze hun kop boven water of zwemmen een stukje. Ik kan wel juichen! Het lukt zelfs een portretje te schieten. Een dik halfuur kan ik genieten van dit geweldige spektakel! Wat een belevenis!

Tripjes

Nazomeren op de Veluwe

13 augustus 2021 Peter Karels Een reactie plaatsen

Het is natuurlijk typisch Nederlands om het over het weer te hebben maar we hebben echt een hele natte zomer gehad. Echt lekker weer om er op uit te trekken was spaarzaam. Niet heel erg want Annette’s buik is inmiddels zo gegroeid door de baby dat voor haar lang wandelen er niet meer in zit.

Daarom ging pappa er de ene keer alleen op uit en de andere keer met Jente in de rugdrager. De heide stond er prachtig bij (die heeft wel baat gehad bij het natte weer). Het wild liet zich ook zien en zelfs Jente zag af en toe de reeën of damherten. Jente geniet van zulke dagen enorm. Lekker picknicken op een bankje en genieten van het bos. Echt doorwandelen zit er meestal niet in want er is van alles te zien: kevers, paddenstoelen, libellen, hagedissen, takken, stenen, te veel om op te noemen.

Voor de vliegend herten waren we dit jaar wat laat. Op de ene plek liep een vrouwtje op de boom en op een andere plek een mannetje. Er lagen wel veel dode exemplaren. Sommige nog puntgaaf. Te mooi om te laten liggen en daarom mee in de rugzak naar huis en thuis opgeprikt. Met voldoende naftaline erbij hopen we dat de beestje die er al inzitten het leven laten.

$Een edelhertkalf en in de achtergrond een zwijn, Een fractie van een seconde later waren ze weg. De wandelaars die net uit beeld aan komen wandelenen hadden niets door.$

als werk als vakantie begint te voelen

Project: Meeuw

6 juli 2021 Peter Karels Een reactie plaatsen

De afgelopen dagen kreeg ik een beetje een zee-gevoel als ik in Veenendaal op kantoor zat. Er zitten namelijk meeuwen op het dak van ons pand te broeden en die schreeuwen moord en brand als iemand buiten komt. Helaas bleek in de afgelopen week één van de kuikens wat overmoedig en kukelde twee verdiepingen naar beneden. Op de hoogte van onze 1e etage zat de ongelukkige vast. Niet in staat om terug omhoog te komen. De dierenambulance kon er helaas niet voor langs komen, want door onderbezetting rukken ze alleen na 18:00 uur uit. Voeren durfde de ouders niet meer. Er zat dus niets anders op dan een reddingsoperatie.

Daarom ging ik samen met een collega het dak op. Gelukkig hielden de ouders zich gedeisd. Met een ladder, kratjes, handschoenen, spanbanden en rugzak wisten we het jong op het bovenste dak te krijgen. Daar vonden we een nest en twee andere kuikens die zich hadden verstopt. Eind goed, al goed! Nu maar hopen dat ze boven blijven.

Reizen

Les Bruyères

28 juni 2021 Peter Karels Een reactie plaatsen

Oorspronkelijk was het idee om dit jaar opnieuw naar de Vogezen op vakantie te gaan. Echter was dit met alle corona maatregelen niet mogelijk. Bovendien moesten we wel vroeg in het seizoen op zomervakantie want in september verwachten we een kindje. We besloten daarom naar de Ardennen op vakantie te gaan. Ook helemaal niet erg!

We gingen deze zomer een weekje naar Mormont en een weekje naar het huisje Les Bruyères. Stiekem plakte we er wat dagen voor want Peter had op donderdag wat werk in Roermond en Maastricht. Zodoende konden we op woensdagavond al op reis.

De eerste paar dagen hadden we erg wisselvallig weer. Door de regen liet het wild zich niet goed zien. Wanneer de zon doorkwam was het direct broeierig warm. Ondanks dit uitdagende klimaat maakte we prachtige wandelingen. Pappa met Jente op zijn rug en mamma met de baby in haar buik. Jente genoot volop van de beekjes, het bos, stenen zoeken, vogels luisteren, trampoline springen en bloemen plukken.

Na de eerste paar dagen klaarde het weer goed op en was het heerlijk weer. De rest van de vakantie hadden we prachtig zonnig weer. De vlinders lieten zich zien en ook het wild kwam wat vaker uit de dichte begroeiing. Teken waren echter ook veelvuldig aanwezig. Jente kreeg twee minuscule teken onder haar oog. Verwijderen lukte niet en we konden niets anders doen dan wachten tot ze los lieten.

De tweede week verbleven we rond Wigny. De velen akkers werden gemaaid en we zagen overal vossen als we ’s avonds een rondje reden. Ook een drietal jonge vosjes lieten zich zien. Tot ergernis van de boer die er vlakbij zijn kippen hield. Rond half 10 ’s avonds kwam de wasbeer rond het huis scharrelen. Zelfs Jente zag hem op een avond toen ze eventjes wakker werd. Ook de edelherten, zwijnen en reeën lieten zich zien. Een bever besloot zelfs lekker even tussen onze dammetjes te gaan liggen die we in de beek gebouwd hadden.

Maar het mooiste moment was misschien wel toen ik ’s ochtends een rondje reed met de auto. Ik zag een ree die druk over een pas gemaaide akker rende. Er bleek echter ook een vos over de akker te rennen. Dichterbij gekomen zag ik hoe de vos probeerde een reekalfje te pakken. Daarom was de reegeit zo druk heen en weer aan het rennen. Toen de reegeit en vos mij echter zagen vluchten ze weg het bos in. Het reekalf dook op de grond en bleef roerloos liggen. Snel liep ik er op af en maakte een foto. Vervolgens liep ik terug naar mijn auto. Toen echter bij mij auto omkeek was de reegeit alweer bij haar jong. Wat een prachtig moment!

We missen de Ardennen nu alweer!

Tripjes

Lente met Jente in Drenthe

15 mei 2021 Peter Karels Een reactie plaatsen

Het was eigenlijk dit jaar de bedoeling om naar de Ardennen op vakantie te gaan in de meivakantie. Door alle reisbeperkingen was dit niet mogelijk. Gelukkig is er genoeg te zien in ons eigen land. Daarom huurde we ditmaal een huisje in Drenthe. We vonden een prachtig plekje in Doldersum. Gelegen op een prachtig bosperceel vlakbij de Doldersumse hei, het kronkelende beekje genaamd de Vledder Aa en het Nationaal Park Drents- Friese Wold.

Samen met Arné, Gerrinda en Rhodé brachten we er een weekje door. Vrijwel direct bij aankomst over een hobbelig paadje zagen we vanaf de eettafel een eekhoorn. De rest van de week hielden we bij de maaltijden onze blik naar buiten gericht. Regelmatig zagen we de kleine rooie rakkers van boom naar boom springen of in hun nest kruipen. Ook Jente wist ze al snel aan te wijzen. Ook waren er veel vogels in de prachtige natuurtuin om ons huisje. We zagen geelgors, bonte specht, goudvink, vliegenvanger, bonte vliegenvanger en zwartkop naast het ‘normale’ vliegverkeer. Veel vogeltjes broedde in de nestkastje in de tuin.

’s Avonds fietste we de eerste routes door het bos en over de heide. Veel fietsroutes zijn er gevolgd. Ons zitvlees werd flink gepijnigd maar wat een prachtige momenten leverde dit op.

De volgende ochtend had Peter de eerste kraanvogel voor zijn lens. We hadden gehoopt, maar zeker niet verwacht kraanvogels te zien. Gedurende de vakantie volgende nog veel ontmoetingen. Het hoogtepunt kwam pas aan het eind van de vakantie. Peter had samen met Arné een mooie route gefietst. We hadden wielewalen gehoord en zien vliegen. We waren juist van plan richting huis te gaan toen Peter een klapband kreeg. We besloten dat Peter naar een ven zou lopen en Arné ondertussen de auto zou halen. Terwijl Peter wat verveeld bij het ven staat te wachten ziet hij opeens twee kraanvogels. De vogels zien hem wel maar vliegen niet weg. Snel gaat Peter terug naar zijn fiets en wacht vol spanning op Arné. Hij hoopt dat hij ze ook nog kan zien. Als Arné terug is sprinten we er naar toe. Er blijkt nog één kraanvogel te lopen. We wachten en maken foto’s. Opeens begint de kraanvogel te roepen. Het geluid draagt kilometers ver. En ja hoor, na enkele minuten komt daar de tweede kraanvogel aangevlogen. We blijven de dieren volgen. Het is ons een raadsel waarom de vogels die ons wel degelijk kunnen zien niet wegvliegen, totdat we ontdekken dat het een broedplek is. In het midden van het ven is een nest gemaakt van plantmateriaal. Nu we dit realiseren maken we ons weg in de hoop dat de vogels ongestoord aan de slag kunnen om nageslacht te producen.

Dit is slechts één voorbeeld van de vele schitterende ontmoetingen. We hebben geoorde futen op enkele meters voor onze lens zien zwemmen. Een tureluur die zich echt niets aantrok van een auto met ons erin die vlakbij hem stopte. Koren van boomkikkers die ’s nachts om het hardst kwaken. Maar eigenlijk kan ik zo onbeperkt doorgaan met benoemen wat voor moois we allemaal hebben gezien. Ik hoop dat de foto’s enigszins een beeld geven van onze belevenissen. Dus doe even je ogen dicht en stel je voor dat je ’s ochtends wakker wordt. Je doet de deur open terwijl het nog schemerig is en hoort ongelooflijk veel vogels fluiten. Je stapt in je kaplaarzen en bemerkt dat ze helaas nog niet helemaal droog zijn. Dat nare gaatje onderin zorgt ervoor dat je de hele week natte sokken hebt. De kou stroomt je tegemoet en nadat je even in je ogen hebt gewreven stap je met camera om je nek op de fiets. Reeën kijken verdwaasd op als je langs fietst. Zachtjes komen de eerste ochtendgloren over de hei je tegemoet. De lucht kleurt prachtig roze. Je ziet dit:

Polder safari

Lente in de Vijfherenlanden

26 april 2021 Peter Karels Een reactie plaatsen

Met de eerste voorjaarsstormen sneuvelde onze kas op de moestuin. Hij was al wat slecht maar een goede windhoos leverde ons een opblaasboot (eigenaar is inmiddels terecht) en een ingestorte kas op. Nu het moestuin seizoen op uitbarsten staat was snelheid geboden met het opbouwen van een nieuwe kas. Werk aan de winkel dus! Het was daarom weer een drukke periode. Ook een spannende periode. Want als alles goed mag gaan krijgt Jente in september een zusje. En zo ben je opeens druk met van alles en nog wat.

Ook de natuur staat momenteel in teken van nieuw leven en opbouw. De nesten zijn gemaakt en de eerste kleintjes ontdekken de nieuwe wereld. Hier wat verzamelde foto’s uit onze omgeving.

Polder safari

Heldere nachten

23 maart 2021 Peter Karels Een reactie plaatsen

Na de strenge sneeuwperiode hebben we een tijdje prachtig heldere nachten gehad. Zeker nu je door de avondklok niet meer je eigen eilandje af mag is het heerlijk om lekker in de tuin te genieten van de sterrenpracht boven je hoofd. Ook vanuit ons tuintje in Nieuwland is er al veel zichtbaar. Enorm indrukwekkend om Gods schepping zo te zien schitteren. Jente is er ook weg van, vooral als ze de maan ontdekt. Dan staat ze met haar vinger te wijzen en te roepen.

Zelfs de Orionnevel lukte me om op de foto te krijgen. Een wazige vlek die je ook met het blote oog (en zeker met een verrekijker) kunt waarnemen bij de 3 gordelsterren van Orion. Uiteraard is er niet veel zichtbaar en snak ik naar het gebruik van een sterrengeleider voor beter resultaat maar toch leuk om te zien dat je iets wat zo astronomisch ver weg staat op de foto weet te krijgen. Christiaan Huygens die van de nevel in 1659 een tekening maakte zou maar wat jaloers zijn op zo’n foto.

Uiteraard zal het me niet lukken om een foto te krijgen zoals de Hubble telescoop die maakt. Maar we blijven dromen: Orion nevel door de Hubble telescoop