De kust, de zeeuwse kust

Zaterdag hebben we weer heerlijk gedoken in de prachtige Grevelingen. Aan de overkant van het weer regende het flink maar aan onze kant scheen de zon. De temperatuur van het water was lekker en onderwater barste het van het leven. Naast veel krabben, schelpdieren, sponzen, anemonen, wierslakjes en wieren kwamen we ook drie zeenaalden tegen. Twee kleintjes (Syngnathus rostellatus) en een grote (Syngnathus acus). Vooral de laatste is met zijn mooie tijgerprint en grootte een fantastische verschijning. De kop van de dieren lijken op zeepaardjes met de typische snuit. Prachtig om te zien hoe ze door het water rollen. Als ze dan ook nog even stil blijven liggen om een foto te schieten is de dag compleet!
Althans bijna dan, want even later zagen we een zeehond die het meer aan het verkennen was. Hij bleef wel nog op flinke afstand. Bij de Brouwserdam waren echter vijf zeehonden aan het vissen. Hoewel we niet dichtbij konden komen konden we ze toch goed zien omdat ze regelmatig vlakbij ons opdoken. Hoewel je haren ’s avonds als touw aanvoelen, je overal zand vindt en je overal schrammen hebt van de mossels is het heerlijk om zo te kunnen genieten van ons prachtige Hollandse water.

De morgenstond heeft wild in de mond…

Daar! Ssst! Zou dat…? Even met de verrekijker kijken. Oh nee, toch een struik. Langs de bosrand strekken de grasvelden zich uit die inmiddels tot heuphoogte gegroeid zijn. Daartussen hebben de edelherten zich tegoed gedaan aan de vele struiken. De struiken hebben door de hoge graasdruk een opmerkelijke vorm gekregen. Sommigen zijn nog klein waardoor ze tussen het hoge gras lijken op de rug van een bizon.

De wekker ging om 3 uur. Als je wild wilt zien doe je er verstandig aan een klein uur voor zonsopgang in het veld te zijn. Half vier ter plaatse in Białowieża lopen we een lang recht zandpad af richting de bosrand. Links en rechts strekken de velden zich uit. Al snel spotten we tussen het graan een paar kopjes met oren: edelherten! Met jongen! Het turen door de verrekijker is begonnen: hoe langer je kijkt, hoe meer oortjes verschijnen. In totaal tellen we binnen een uur zeker 68 edelherten, verdeelt over vier groepen.

Met een beetje geluk kom je ook ander wild tegen zoals bizons, reeën, vossen, dassen, elanden, hazelhoenders, slapende vlinders of wolven. Helaas hebben we de wolf (nog) niet gezien.

European bison Slapende vlinder met dauw Edelhert likt haar jong Oortjes tellen
European bison (Bison bonasus) Slapende vlinder met dauw Edelhert likt haar jong Oortjes tellen
Edelherten in hoge gras Hoge graasdruk Ree Eland
Edelherten in hoge gras Hoge graasdruk Ree (Capreolus capreolus) Eland (Alces alces)
Wildspotten ver weg... Hazelhoen (Tetrastes bonasia)
Wildspotten ver weg… Hazelhoen (Tetrastes bonasia)

Van onderen!

Vanmiddag werden we opgeschrikt uit ons getyp door een flink kabaal buiten. De scholeksters op het dak bij Techni Team in Veenendaal zijn uitgekomen. Het resultaat van een paar maanden geluidsoverlast: 3 kuikens! Helaas hebben ze bij de sprong in het diepe alle drie een poot verzwikt/gebroken. De dierenambulance gaat ze weer op weg helpen. ‪De receptie is blij dat het nu weer even rustig is want pa en ma scholekster lieten regelmatig wat witte verfbommen aan de voorkant van het gebouw vallen.

_MG_9254 _MG_9255 _MG_9263 _MG_9256

Frislingen

Biggen, wandelende pyjama’s of ook wel frislingen zijn allemaal benamingen voor de jonge wilde zwijnen. In de periode februari tot juni worden de kleintjes geboren en kun je ze zien rondstruinen in bos en veld. Soms steken papa en mama zwijn op hun zoektocht naar voedsel een provinciale weg over. Een gevaarlijke actie die soms fataal afloopt.

Zo ook twee jaar geleden. Langs een provinciale weg lagen drie doodgereden biggen. Op het eerste oog was geen letsel te zien en lagen ze erbij alsof ze sliepen. Maar niets was minder waar. Bij een ‘autopsie’ door de preparateur bleek al snel de oorzaak: verbrijzelde schedels en een gescheurd buikvlies. Al met al een bloederige bedoening als je zijn huidje uittrekt.

Verkeersslachtoffers komen veel voor, met name in het voorjaar. Op een willekeurige dag in april kom je op het traject Tiel – Groningen als snel zeker 9 verkeersslachtoffers tegen. Het is niet verstandig een dood beest zomaar aan te raken. Belangrijk is te weten wat je doet: immers, het aanraken van een dode vos kan je de dodelijke vossenlintworm bezorgen. Een ongewenste gast dus.

Wil je een doodgereden dier laten prepareren bekijk dan eerst of het dier nog vers is. Je kunt letten op een aantal eigenschappen: de ogen zijn nog niet ingevallen, de haren of veren mogen niet loslaten en geen vliegen of kevers op het beest. Gebruik bij het aanraken van een dood beest altijd handschoenen. Alle dieren zijn bij de flora- en faunawet beschermd waardoor je niet zomaar een dood dier mag vervoeren of opzetten. Voordat je naar de preparateur gaat moet je bij het politiebureau een vervoersverklaring vragen. Dit heeft de preparateur nodig om het dier aan te melden waarmee je geconserveerde nieuwe huisdier legaal is.

Weblog_frislingen_MG_1653  Weblog_frislingen_MG_1655 Weblog_frislingen_IMG_0784 
Weblog_frislingen_IMG_0825kl Weblog_frislingen_IMG_0828kl Weblog_frislingen_IMG_0835kl Weblog_frislingen_IMG_4944 Weblog_frislingen_IMG_4943 Weblog_frislingen_IMG_4665

Lokale beroemdheden

Vanavond weer even wezen kijken bij onze lokale beroemdheden: de familie steenuil. Vroeg naar de plek gaan heeft volgens mij geen zin. Pappa steenuil vliegt niet vroeger dan half 9! Hoewel het al goed schemerig was toch nog een plaatje kunnen schieten. Samen met Willem en Herwin staan loeren. Mooi hoe hij met zijn korte vleugeltjes als een stuntpiloot tussen de fruitbomen door schiet.

Op de puinhopen is het wel een echt zoekplaatje, maar wat een fascinerende beestjes zijn het toch! Uiteindelijk toen het al veel te donker was om nog foto’s te schieten maar je ze nog wel kon horen schreeuwen weer huiswaarts gegaan.

Update: De dag erna toch nog maar even gegaan. Samen met Maarten staan kijken. Nu het echtpaar op de foto terwijl ze aan het paren waren!

weblog_steenuil_MG_4602 weblog_steenuil_MG_4514 weblog_steenuil_MG_4785 weblog_steenuil_MG_4822 weblog_steenuil_MG_4749

 

Nachtje Veluwe

Geen grap, 1 april was voor ons de eerste overnachting in de tent. Omdat het zulk heerlijk weer was en Peter toch al in Ede aan het werk was, besloten we donderdagavond hals over kop de tent in te pakken. Vrijdag vlogen de citroenvlinders al rond in Ede en het weer was perfect.
Na de tent op gezet te hebben en luxe te hebben gedineerd bij de lokale friettent, de fiets gepakt en de bossen in. Vanaf de camping bij de Mennorode in Elspeet naar de Roode duvel gereden. Daar het pad af het zand in. Al snel zagen we de eerste edelherten en reeën.

Wel nog een hele klus om met je fiets volgepakt met cameratas, statief en telelens een hert te besluipen om een goed plaatje te schieten. Als je bij zo’n move je fietsbel met je voet raakt kun je het dus wel vergeten. Gelukkig lukte het toch hier en daar ze mooi op de foto te krijgen. Helaas toch flink wat ruis in de foto’s maar daar viel weinig aan te doen. Als toppunt van de avond verdwaalde we met de fiets zagen we een roedel van 30!!! edelherten! Prachtig om zo’n deinende massa te zien draven.

We sloten de avond af met drie zwijnen. Hoewel niemand het gelooft als ik het zeg, is het toch echt waar. Je kunt ze ruiken ver voordat je ze ziet. Deze avond ook, we waren nog zeker een 800 meter verwijderd van de drie wroeters, toen ik tegen Annette zei dat ik zwijnen rook. Fijn als je dan je neus het bij het rechte eind heeft.

De nacht was niet koud, sterker nog, met een slaapzak en een dekbed was het smorenswarm. De tent werd omsingelt door konijnen die het gras maaide. De volgende ochtend nog een heerlijke ochtendwandeling gemaakt. Heerlijk om wakker te worden tussen de kloppende spechten en vers dennengroen. Ook gezien: een driehoornmestkever (Typhaeus typhoeus) en kikkerdril. Na met een blik bruinebonensoep geluncht te hebben op de heide weer richting Leerbroek. Al met al een heerlijke mini-vakantie.

blog_kamperen_elspeet_MG_4317 blog_kamperen_elspeet_MG_4338 blog_kamperen_elspeet_MG_4072 blog_kamperen_elspeet_MG_4083 blog_kamperen_elspeet_MG_4110 blog_kamperen_elspeet_MG_4135 blog_kamperen_elspeet_MG_4155 blog_kamperen_elspeet_MG_4166 blog_kamperen_elspeet_MG_4180 blog_kamperen_elspeet_MG_4186 blog_kamperen_elspeet_MG_4269 blog_kamperen_elspeet_MG_4276 blog_kamperen_elspeet_MG_4279 blog_kamperen_elspeet_MG_4169

In mei leggen alle vogels een ei

Mei, of was het toch maart? Bij ons is het broedseizoen in ieder geval al volop aan de gang. Dinsdag vonden we de eerste kievitseieren in onze achtertuin. Prachtig op een hoopje aangestapte aarde met wat wortelresten van maisplanten. De eieren zijn door hun schutkleur bijna niet te zien. Hun ouders vallen al net zo min op tussen de maisstronken en aarde.

Naast de familie kievit is ook de familie wilde eend al druk bezig. Moeder eend heeft 8 prachtige eieren om voor te zorgen. Hoog en droog in de top van een knotwilg uiteraard. De spreeuwen zoeken het nog hoger op. De spreeuwen zoeken het nog ietsje hoger op. Ze hebben besloten onder onze dakpannen te nestelen. De recordhouder is echter familie Roek. In onze essenboom op een goede 10 meter hoogte hangt hun nest in de wind te deinen. We hopen maar dat hun familie niet hun voorbeeld volgt anders zullen we toch moeten ingrijpen. Vooralsnog zijn ze van harte welkom.

Wij stoken ondertussen de vuurkorf weer op en hebben ons eerste kampeernachtje deze week. Wat ons betreft is de lente nu echt gestart!

Update:
De roeken zijn nu inderdaad met twee nesten aanwezig…zucht. Leuker nieuws is dat we op verzoek van de boer de kieviten hebben gemarkeerd. Tijdens het markeren kwamen we al kieviten jonkies tegen! Zulke schattige donsballetjes zie je niet vaak! Na snel een foto en een stok geprikt te hebben weer vlug weg zodat moeder weer neer kan strijken.

blog_eieren_MG_5048 (3) blog_eieren_MG_5048 (2) blog_eieren_MG_5048 (1)
blog_eieren_1 (7) blog_eieren_1 (4) blog_eieren_1 (6) blog_eieren_1 (5)  blog_eieren_1 (1) blog_eieren_1 (3)

Grevelingen

Afgelopen zaterdag was het dan zo ver, het kon niet langer wachten. We konden niet langer wachten om weer te duiken. Dus alles ingepakt en afgereisd naar Zeeland. Bestemming: den Osse, Nieuwe Kerkweg. Met dank aan het Waterschap zijn er tegenwoordig op tal van duiklocaties in Zeeland prachtige kleedkamers compleet met wc’s en een plek om je spullen uit te spoelen. Zo ook hier.

Om 9:30 kwamen we aan. Op het parkeerterrein stonden al twee auto’s.  Met een beetje druilerig weer, een straf windje en weinig zon kwam de temperatuur niet boven de 8 graden. Van massa toerisme vandaag geen sprake! Desondanks viel het eenmaal in het water best mee. We bleven in het ondiepe gedeelte. Behalve tal van groene wierslakjes ook prachtige doorzichtige zakpijpen, knotszakpijpen, zee-anjelieren, muiltjes, zee-egels en mosselen ook wat vissen en veel grote hooiwagenkrabben. Wat een prachtige monsters zijn dat zeg! Onzichtbaar gecamoufleerd door het wier op hun poten lopen ze als een soort spinnen over de zeebodem.

Na een half uurtje te hebben rondgedobberd waren we voldoende afgekoeld. Hoewel het door de golfslag wat beroerd foto’s maken was toch een mooie duik!

blog_grevelingen_IMG_7288 blog_grevelingen_IMG_7286 blog_grevelingen_1

Krijsende biggen

Wat doe je als je na een week cursus in Zwolle op vrijdag vroeg klaar bent en het sneeuwt? Nou dan neem je uiteraard de afslag bij Elspeet, pak je camerarugtas uit je kofferbak en ren je het bos in. Heerlijk om even de boslucht te verruilen met lucht van 15 ICT-ers die samen de hele dag in een hok zitten. Even de natte sneeuw te ervaren die hoofdhaar doorweekt.

Na een tijdje lopen zag ik in het bos een pa en ma zwijn rondscharrelen. Tot mijn verbazing echter hoorde ik dat het kroost al geboren was, want enkele biggen (goed weggedoken in de bosbessenstruikjes) slaakten af en toe een schelle krijs. Helaas vonden pa en ma zwijn dat hun je jonkies nog niet toe waren aan een celebrity status en besloten gezamenlijk de benen te nemen. Het lukte me dan ook niet om foto’s te maken van de krijsende biggetjes.

Sowieso valt er nog veel te leren als het gaat om wild fotograferen. Dat merk ik iedere keer. Neem ik mijn driepoot statief mee? Neem ik mijn beanbag mee? Of allebei? Als ik mijn beanbag meeneem hoef ik niet te veel te tillen en het door de bosjes sluipen met een kussen is makkelijker als een uitgeklapt statief. Maar neem je nou zo’n kussen, dan is het goed mogelijk dat er planten voor je onderwerp staan. Kortom we zullen binnenkort nog maar eens terug moeten.

IMG_3713 IMG_3720 IMG_3729 IMG_3750 IMG_3768 IMG_3766 IMG_3774 IMG_3773

 

Schreeuw spreeuw

Het vroege voorjaar is het ideale seizoen om vogels te spotten. De  wintervogels hangen nog wat rond terwijl de eerste broedvogels zich melden. Iedereen kent de spreeuw wel op de vetbollen. Bij ons zit de spreeuwenwereld wat ingewikkelder in elkaar: juist als het broedseizoen gaat beginnen doen ze onze tuin aan. Vanaf het dak imiteren ze allerlei soorten vogels zoals lijsters en buizerds en foerageren in de weilanden. Met een beetje geluk zitten ze in een groep in de boom en schijten alles onder!

In de paar jaar dat we hier wonen, hebben we al redelijk wat gevleugelde bezoekers in onze tuin gehad. Vanaf onze ontbijttafel kunnen we nieuwe bezoekers goed bekijken. We houden er een lijst van bij. Uiteraard zijn aan de lijst strikte spelregels verbonden. De vogel moet zitten of zwemmen binnen het stuk tuin wat we tot het onze beschouwen. Overvliegen telt niet en de waarneming moet overduidelijk zijn. Desondanks hebben we toch een leuke lijst:

merel, spreeuw, huismus, roodborst, koolmees, houtduif, ekster, winterkoning, vink, staartmees, turkse tortelduif, waterkip, grote lijster, grote bonte specht, vlaamse gaai, putter, kneu, ringmus, kauw, wilde eend, boeren zwaluw, blauwe reiger, heggenmus, groene specht, groenling, grauwe vliegenvanger, bosuil, boomkruiper, fazant, roek, tjiftjaf, witte kwikstaart, zanglijster, kramsvogel

IMG_3441_pic IMG_3537_pic IMG_3575_pic IMG_3419 IMG_3790 IMG_3804 IMG_3817 IMG_3823 IMG_3031 weblog_krijsendespreeuwen_MG_4844 weblog_krijsendespreeuwen_MG_4862