Als field-engineer (soort veldwachter) zit ik veel op de weg. Hoewel ik in principe voor de computers van klanten op pad moet kom ik ook wel eens echt in ‘the field’. Als je toch voor je werk naar Zeeland moet kun je uiteraard ook via een alternatieve route naar huis rijden. Zo ook deze week. Ik moest in Zeeland zijn en op de terugweg week ik even uit naar de Yerseke Moer. Dit gebied kent een rijke geschiedenis. De veenpolders zijn ooit door zeewater overspoeld en werden in de Middeleeuwen afgegraven om uit het veen zout te winnen. Het is een ruw landschap met veel kronkelige kreken, dijkjes, graslanden en poeltjes. Bovendien kwelt er regelmatig zout water op waardoor er prachtige vegetatie ontstaat. Ook aan vogels was er genoeg te zien: bergeenden, lepelaars, grutto’s, hazen, scholeksters, tureluurs. Zelfs een zeldzame tapuit liet zich even zien. Dit vogeltje broed in zandgebieden in oude konijnenholen. Helaas had ik weinig tijd om van al het moois te genieten. Ook het licht was erg fel. Toch was het heerlijk om even uit te waaien. Een mooi gebied om eens naar terug te gaan.
De laatste tijd waren in verband met de corona de planken paden bij de Zouweboezem afgesloten. Gelukkig zijn ook daar de regels weer versoepeld en kunnen we weer heerlijk genieten van de natuur op deze mooie plek. Hoewel de meeste zangvogeltjes inmiddels op hun nest zitten zijn er weer allerlei andere mooie dingen te zien. De zwarte sterns zijn bijvoorbeeld weer teruggekeerd van hun vakantie in West-Afrika. Zo snel als ze zijn laten ze zich moeilijk vastleggen. Het zijn echte luchtacrobaten waar een vliegshow met F-16s moeilijk tegen op kan. Binnenkort zullen ze weer gaan zitten broeden op de nestvlotjes die men er in het water heeft gelegd.
Ook de weilanden staan weer volop in bloei. Rietorchis, gele lis, boterbloemen, fluitenkruid en echte koekoeksbloem veranderen de blauwgraslanden in een bloemenzee. Kortom er is weer genoeg om met je cameratas rond te sjouwen!
Het is weer de hoogste tijd om de Zouweboezem te bezoeken. De blauwborst is enige weken terug weer neergestreken en de fitsen fluiten hun arme longetjes rauw. Als je nu ’s ochtends het richting het plankenpand loopt doet het bijna pijn aan je oren. Hoewel de kiekendieven zich nog koest houden zijn ook zij inmiddels weer neergestreken. Kortom het spektakel is gestart en dat is echt genieten.
Ook Jente kijkt haar ogen uit als ze mee mag. Binnenkort maar snel weer terug!
Momenteel zijn we hard aan het knutselen aan ons nieuwe stulpje in Nieuwland. Er moet veel gebroken, gesloopt, geschilderd, gestuct, geïsoleerd, etc. worden. Kortom we zijn flink aan het beun-hazen. Over hazen gesproken, de rammeltijd (paartijd) is momenteel op zijn hoogtepunt. Grote kans dat als je het weiland inloopt je een dolle haas ziet rennen. Soms verzamelen ze zich in kleine groepje om dan als een malle achter elkaar aan te rennen. De rammen vechten er goed op los en vergeten dan vaak alles om hen heen. Vanuit onze hut bij familie de Bruin kan je het goed zien. Echt genieten om na een dag ploeteren tot rust te komen in de hut.
Hoewel de grutto’s zich nu ophouden in de weilanden komt er toch regelmatig wat leuks langs. En als het niet bij de hut is dan wel ergens in het dorp. Je hoeft niet ver te gaan om van de natuur te genieten. Zo kregen wij op stille zaterdag een tip van iemand dat er op het Hoogeind een ransuil in de boom zat. Hij zat heerlijk te dutten en we konden op ons gemak foto’s schieten. Dezelfde dag zagen we ook bij restaurant Onder de Pannen een steenuil. Deze lijkt daar te broeden want sindsdien zien we hem regelmatig.
Het is maart en dat betekent dat ook de grutto’s weer terug in ons land zijn. Het onmiskenbare gepiep ‘gruttooo, gruttooo, utto-utto-utto’ wordt weer gehoord. Na zo’n 5000 kilometer vliegen komen ze vanuit Senegal en Guinee-Bissau terug naar de voor hun vaste stekjes in onze weilanden. Uitgeput storten ze zich hier op de regenwormen en andere insecten. Al een paar jaar probeer ik foto’s te maken van deze prachtige vogels maar erg lukken wilde dat tot nog toe niet.
Tot ik vorige week een zondagmiddag wandeling in onze ‘achtertuin’ maakte. Wat een verrassing! Op het land van familie de Bruin was een pompinstallatie neergezet om het weiland blank te zetten. Hierdoor wordt een weiland omgetoverd in een plas-dras weiland. De plas-dras is erg belangrijk voor onze gasten uit Afrika! In de natte weilanden kunnen ze gemakkelijk met hun snavel in de modder porren. Zo kunnen ze hun afgetrainde buikje weer snel vullen met overheerlijke sappige regenwormen. De plas zat dan ook meteen vol met bezoekers: wintertaling, smienten, ganzen, wilde eenden en zowaar grutto’s en tureluurs!
Onze Aquila schuiltent komt nu heel goed van pas! Helaas is het nog niet zo lang licht, maar als het even kan zit ik in de tent aan de rand van de plas. Heerlijk om het ’s ochtends licht te zien worden met uitzicht over een blinkende spiegel waar af en toe wat doorheen hupt. Bijvoorbeeld een grutto vrouwtje met ringen aan haar poten. Deze is geringd door Astrid een paar weilanden verderop. Zelfs twee baltsende grutto’s kwamen even poseren. Op het toppunt zaten er maar liefst 22 grutto’s!
Het is weer kieviten tijd! De zwart-wit gekleurde fladderaars zijn volop aanwezig in de polders. Net als voor hun betekend dit dat ook wij weer aan de slag zijn. We helpen een handje met het markeren van de nesten. Door om het nest heen twee stokjes met felgekleurde tape te plaatsen weet de boer waar hij een stukje om moet rijden als hij zijn land bewerkt. Vandaag vonden we weer flink wat nesten. Nu maar hopen dat de jongen het redden. Bescherming is belangrijk: de kieviten, maar ook andere weidevogels zoals grutto’s, tureluurs en veldleeuweriken broeden op akkers en weilanden. Door de bewerking van het land zoals ploegen en maaien gaan de nesten kapot en worden de jongen gehakseld in de maaibalk. Wanneer het grootste deel van de wereldpopulatie in Nederland broed, is bescherming belangrijk om de soort niet te laten uitsterven. Naast flink wat kilometers lopen op de akkers lopen hoort ook eindeloos turen naar het weiland om de zogenaamde nestblijvertjes te lokaliseren.
De natuur om ons huis komt ook weer flink in beweging. De eerste ringslangen zijn gespot evenals een kerkuil, bosuil, rietgors, een torenvalk, vleermuizen en pinksterbloemen.
