Tag archieven: orchidee

Zonnig zilt Zijpe

Na een geweldige tijd in de Ardennen stond er nog een avontuur op de planning. Via het werk van Annette huurden we enkele dagen rond Hemelvaartsdag een voormalig veerhuisje in Zijpe, een buurtschap bij Bruinisse. Doordat Peter hier regelmatig voor zijn werk komt, wisten we al wat er te zien was in de omgeving. Deze keer begonnen we onze reis met slecht weer in Kaloot en Middelburg, maar lieten ons hierdoor niet ontmoedigen. In Middelburg bezochten we het Lokaaltje, een erg leuk en kindvriendelijk restaurantje en Plantaardig. Ondanks het slechte weer genoten we van de sfeer en het heerlijke eten.

Het huisje in Zijpe was eenvoudig maar knus, met grote ramen die alle kanten op keken. Doordat het op een terp is gebouwd, hadden we een prachtig uitzicht op de haven, de mosselkwekerij en de Oosterschelde. Hoewel we ’s ochtends op de fiets zonder versnellingen bij de Appie verse croissantjes konden halen, was er toch totale rust om ons heen.

Gelukkig hadden we de dagen dat we er waren prachtig zonnig weer. Vanaf het huisje wandelden we over de dijk richting Zoetersbout, waar we vogels konden spotten. De graspiepers lieten zich goed zien en op de vlonders van de mosselkwekerij zaten veel visdiefjes die je iedere ochtend goed kon horen schreeuwen. Onderwater was er in de baai ook van alles te zien: krabben, kwallen, anemonen, waterspinnen en vissen.

Op Hemelvaartsdag gingen we naar de kerk in Tholen en ’s middags koelden we af bij de slikken van Bommenede. Hoewel het water koud was, konden we toch even zwemmen. Onze strandlakens lagen letterlijk tussen de orchideeën die er volop stonden. Op vrijdag namen we een bootsafari vanaf Zierikzee. We zagen een enorme hoeveelheid zeehonden die lekker op een zandplaat lagen te chillen. Het was geweldig om ze te zien ‘bananen’, waarbij ze hun kop en staart omhoog houden terwijl ze in het water liggen. Als kers op de taart sloot de dag af met een prachtig noorderlicht.

En zo hadden we weer een paar heerlijke dagen vol avontuur en ontspanning.

krabben kussen

Les Bruyères

Oorspronkelijk was het idee om dit jaar opnieuw naar de Vogezen op vakantie te gaan. Echter was dit met alle corona maatregelen niet mogelijk. Bovendien moesten we wel vroeg in het seizoen op zomervakantie want in september verwachten we een kindje. We besloten daarom naar de Ardennen op vakantie te gaan. Ook helemaal niet erg!

We gingen deze zomer een weekje naar Mormont en een weekje naar het huisje Les Bruyères. Stiekem plakte we er wat dagen voor want Peter had op donderdag wat werk in Roermond en Maastricht. Zodoende konden we op woensdagavond al op reis.

De eerste paar dagen hadden we erg wisselvallig weer. Door de regen liet het wild zich niet goed zien. Wanneer de zon doorkwam was het direct broeierig warm. Ondanks dit uitdagende klimaat maakte we prachtige wandelingen. Pappa met Jente op zijn rug en mamma met de baby in haar buik. Jente genoot volop van de beekjes, het bos, stenen zoeken, vogels luisteren, trampoline springen en bloemen plukken.

Na de eerste paar dagen klaarde het weer goed op en was het heerlijk weer. De rest van de vakantie hadden we prachtig zonnig weer. De vlinders lieten zich zien en ook het wild kwam wat vaker uit de dichte begroeiing. Teken waren echter ook veelvuldig aanwezig. Jente kreeg twee minuscule teken onder haar oog. Verwijderen lukte niet en we konden niets anders doen dan wachten tot ze los lieten.

De tweede week verbleven we rond Wigny. De velen akkers werden gemaaid en we zagen overal vossen als we ’s avonds een rondje reden. Ook een drietal jonge vosjes lieten zich zien. Tot ergernis van de boer die er vlakbij zijn kippen hield. Rond half 10 ’s avonds kwam de wasbeer rond het huis scharrelen. Zelfs Jente zag hem op een avond toen ze eventjes wakker werd. Ook de edelherten, zwijnen en reeën lieten zich zien. Een bever besloot zelfs lekker even tussen onze dammetjes te gaan liggen die we in de beek gebouwd hadden.

Maar het mooiste moment was misschien wel toen ik ’s ochtends een rondje reed met de auto. Ik zag een ree die druk over een pas gemaaide akker rende. Er bleek echter ook een vos over de akker te rennen. Dichterbij gekomen zag ik hoe de vos probeerde een reekalfje te pakken. Daarom was de reegeit zo druk heen en weer aan het rennen. Toen de reegeit en vos mij echter zagen vluchten ze weg het bos in. Het reekalf dook op de grond en bleef roerloos liggen. Snel liep ik er op af en maakte een foto. Vervolgens liep ik terug naar mijn auto. Toen echter bij mij auto omkeek was de reegeit alweer bij haar jong. Wat een prachtig moment!

We missen de Ardennen nu alweer!

Bruisterbosch

Afgelopen weekend zijn we een paar dagen ertussenuit gegaan. Van vrijdag tot maandag hadden we een huisje gehuurd in Bruisterbosch op de gelijknamige camping. De zus van Annette logeert hier ook omdat ze onderzoek doet naar bijen en hommels. Dit dorpje is gelegen in het prachtige Zuid-Limburg. Ondanks dat de rest van Nederland voorzien werd van hoognodige regenbuien hadden wij warm stralend weer. Op de heenreis wandelden we door wat natuurgebieden om de autoreis voor Jente te onderbreken. Bovendien wisten we een plekje waar regelmatig boomkikkers worden gezien. Het valt niet mee om ze te vinden, ze zijn klein en groen en zitten roerloos in dezelfde tint groene struiken. Desondanks vonden we na even zoeken twee prachtexemplaren. Een goede foto maken was een hele uitdaging. Omdat het zo broeierig warm was had Peter namelijk lekker zijn korte broek aangetrokken. Een pijnlijke onderneming als je dan je weg moet banen door de braamstruiken en brandnetels.

Op de camping aangekomen inspecteerden we direct de omgeving. Jente was erg gelukkig met een speelhuisje, schommel, traptrekker en voetballen. Pappa en mamma waren vooral blij met de orchideeën die we in een wegberm vonden en het aangrenzende oeroude eikenbos. Dezelfde avond ging Annette posten bij een holle weg die letterlijk ondergraven is door dassen. En met succes: twee dassen verlieten rond de schemering hun hol. Peter had ondertussen oppas maar deed aan multitasking. Er waren namelijk op de camping steenmarters gezien. Ook hij had succes, een steenmarter rende over het dak van de hoeve waar ons huisje in gevestigd is.

In de dagen die volgden wisselden we wandelen door het mergellandschap af met posten bij holen, struinen door de holle wegen en rond speuren naar steenmarters. Het hoogtepunt was toch wel een jong vosje die Peter overliep terwijl die relaxed voor zijn hol zat. Na heel veel geduld kwam zijn kopje weer even tevoorschijn. Of de keer na een avond onsuccesvol posten dat je met een zaklamp schijnt op het dak en maar liefst 3(!) steenmarters ziet lopen. Of lekker spetteren en pootje baden in een ijskoude beek. De dagen vlogen om en we genoten enorm. Zoals zo vaak vierden we onze vakantie kort maar krachtig. Moe en voldaan reden we maandag weer naar huis. Op naar het volgende avontuur!