Met de eerste voorjaarsstormen sneuvelde onze kas op de moestuin. Hij was al wat slecht maar een goede windhoos leverde ons een opblaasboot (eigenaar is inmiddels terecht) en een ingestorte kas op. Nu het moestuin seizoen op uitbarsten staat was snelheid geboden met het opbouwen van een nieuwe kas. Werk aan de winkel dus! Het was daarom weer een drukke periode. Ook een spannende periode. Want als alles goed mag gaan krijgt Jente in september een zusje. En zo ben je opeens druk met van alles en nog wat.
Ook de natuur staat momenteel in teken van nieuw leven en opbouw. De nesten zijn gemaakt en de eerste kleintjes ontdekken de nieuwe wereld. Hier wat verzamelde foto’s uit onze omgeving.
December, de maand om eens terug te kijken op het afgelopen jaar. Nu iedereen om de één of andere reden ballen in bomen aan het hangen is leek het mij tijd om eens stil te staan bij braak-ballen. Dit jaar is namelijk een fantastisch uilenjaar. Zo lukte het voor het eerst om een velduil vast te leggen en kwam ik ook de bosuil weer tegen in het Renkums beekdal. Als kers op de taart zitten momenteel maar liefst 30 ransuilen in Leerdam in een viertal bomen. Dat groepsgedrag waarbij ransuilen tegen de winter in grote groepen bij elkaar gaan zitten heet roesten. Het zorgt voor meer veiligheid. Een groep uilen heet overigens een parlement.
Alleen de steenuil zag ik dit jaar minder dan anders. Af en toe zie ik er eentje zitten op een bekend plekje in Leerbroek, maar ze blijven altijd flink op afstand. Helaas is een ander plekje waarbij de steenuilen zich regelmatig van dichtbij lieten benaderen opgeruimd. Er staat nu een dik huis terwijl ik die prachtige steenhopen stiekem mooier vindt. Ondanks alle fraaie ontmoetingen is er nog zat te wensen. Een kerkuil staat al jaren op mijn wensenlijstje. En om het lijstje van Nederlandse uilen dan toch compleet te maken heb ik ook nog de oehoe, sneeuwuil en ruigpootuil nodig.
Wist je trouwens dat je aan de kleur ogen kunt zien wanneer een uil actief is? Zo is een steenuil met gele ogen vaak in de schermer actief, is de ransuil met oranje ogen wat later op de avond actief maar de kerkuil met zwarte ogen alleen in holst van de nacht.
Momenteel zijn we hard aan het knutselen aan ons nieuwe stulpje in Nieuwland. Er moet veel gebroken, gesloopt, geschilderd, gestuct, geïsoleerd, etc. worden. Kortom we zijn flink aan het beun-hazen. Over hazen gesproken, de rammeltijd (paartijd) is momenteel op zijn hoogtepunt. Grote kans dat als je het weiland inloopt je een dolle haas ziet rennen. Soms verzamelen ze zich in kleine groepje om dan als een malle achter elkaar aan te rennen. De rammen vechten er goed op los en vergeten dan vaak alles om hen heen. Vanuit onze hut bij familie de Bruin kan je het goed zien. Echt genieten om na een dag ploeteren tot rust te komen in de hut.
Hoewel de grutto’s zich nu ophouden in de weilanden komt er toch regelmatig wat leuks langs. En als het niet bij de hut is dan wel ergens in het dorp. Je hoeft niet ver te gaan om van de natuur te genieten. Zo kregen wij op stille zaterdag een tip van iemand dat er op het Hoogeind een ransuil in de boom zat. Hij zat heerlijk te dutten en we konden op ons gemak foto’s schieten. Dezelfde dag zagen we ook bij restaurant Onder de Pannen een steenuil. Deze lijkt daar te broeden want sindsdien zien we hem regelmatig.
Tussen de groene en oranje wordende blaadjes zie ik een bruin kopje. Diep oranje ogen met daarin zwarte pupillen kijken me nijdig aan. Twee oorpluimen die geen echte oortjes zijn omhoog gespitst.
De laatste middagzon schijnt af en toe net op een geel bruin verenkleed. Zachtjes valt een braakbal met daarin een compleet muizenskelet op de parkeerplaats. Het was vanmiddag werkelijk genieten. Niet één, nee, maar liefst negen ransuilen hebben hun winterverblijf gevonden vlak voor de deur bij Esther. Daar zitten ze in alle stilte te wachten tot het laat genoeg is om vleermuizen of muizen te gaan vangen. Zo tegen het eind van de herfst zoeken uilen elkaar op en gaan ze op zogenoemde roestplekken zitten. Blijkbaar vonden deze uilen een boom in het midden van een woonwijk een geschikte plek. Ik vraag me dan af of ze daar met elkaar geen mot over maken. Zoiets als: “ik zei nog dat dit geen goede boom was. Jij moest zo nodig deze boom kiezen.”
Hoe het ook zij, het levert prachtige beelden op. Esther, hartelijk dank dat je dit met ons wilde delen!
