Uiteraard is Zeeland ook uitermate geschikt om vogels te kijken. Ik zie mezelf niet echt als een rasechte vogelaar maar toch kan ik enorm genieten van vogels. Zeker langs de kust waar ik regelmatig soorten tegenkom die wij in de polder niet (vaak) zien. Het voordeel is dat je voor vogels bovendien het water niet in hoeft waardoor het weer een stuk makkelijk is ze op de plaat te zetten. Mooie plekken zijn de kust bij Westkapelle, de schelphoek bij Serooskerke en het gebied Levensstrijd bij Zierikzee.
Bijna een jaar geleden begonnen we met het project voortuin. Sinds we in Nieuwland het huis gekocht hebben was niets met de voortuin gedaan. Een grote ingreep was de oprit. Tot nog toe bestond dit uit een laag grond met kapotte gewassen grindtegels en wat klinkers. Als het een keer goed regende stonden de modderplassen erop. Daarbij was de voortuin die we tijdelijk hadden beplant uitgegroeid tot een oerwoud. Tijd om schoon schip te maken.
De voortuin werd schoon geveegd: bomen omgezaagd, wortelstelsels weggetrokken en tegels afgevoerd. Daarna werd alle grond die gemengd was met zand en grind afgegraven. Gelukkig komt onze buurman uit het grondverzet en wist hij precies wat er nodig was. Maar liefst 14 kuub zand verdween onder de nieuwe oprit. Daarna werd het prachtig bestraat door Haag Infra. Daarna losten we een enorme hoeveelheid bosgrond in de voortuin en toen was de tuin klaar om ingericht te worden.
Ja, toen kwam de grote puzzel. Ideeën hadden we genoeg: een amfibieën vijver, een insectenmuur, een stuk met ijzerhoudende grond, een moerasgedeelte, een waterloop, een plankenpad, etc. Na een hoop geschets kwam daar een ontwerp uit. De planten die we hebben aangeplant moeten inheems zijn. Oftewel van oorsprong moeten ze voorkomen in de Nederland. Zodoende zijn ze goed afgestemd om onze insecten.
En warempel het lukt nog altijd om redelijk bij dit ontwerp te blijven! We zijn negen maanden verder en de inrichting begint zijn vruchten af te werpen. De rugstreeppadden zijn teruggekeerd, de vijver zit vol met kleine watersalamanders en in het moerasgedeelte komen maar liefst 20 orchideeën op. Kortom Karels tuin komt weer helemaal tot leven.
En aangezien het ook al weer een tijd geleden is volgt hieronder een update van onze tuinsoortenlijst:
Vogels Categorie 1: In de tuin of in ons stukje sloot Knobbelzwaan, waterhoen, huiszwaluw, heggemus, roodborst, winterkoninkje, spreeuw, merel, ekster, parkiet, kippen, koolmees, vink, turkse tortel, pimpelmees, meerkoet, grote zilverreiger, kauw, huismus, wilde eend, Indische loopeend, zebravink, putter, witte kwikstaart, boerenzwaluw, aalscholver, putter, beflijster, zwarte roodstaart, nijlgans, blauwe reiger, sperwer, ooievaar, fuut, sperwer, ringmus, ijsvogel, bonte specht, Pommerse eend, holenduif, boomkruiper, kramsvogel, pauwstaart, groenling Insecten cat.1: argusvlinder, klein koolwitje, distelvinder, atalanta, dagpauwoog, franse veldwespen, rood weeskind, gehakkelde aurelia, bond zandoogje, klein koolwitje, buxusmot, citroenvlinder, oranjetip, wolzwever, veelkleurig lieveheersbeestje, signaalwespbij, grote bladsnijder, weidehommel, boomblauwtje, Bonte bessenvlinder, lantaarntje, gewone oeverlibel, wesp, stadsreus, blinde bij, goudoogdaas, plakker Geleedpotigen cat.1: gestreepte Amerikaanse rivierkreeft, kraamwebspin, grijze huisspin, kruisspin Weekdieren cat.1: gewone tuinslak, gewone wegslak Amfibieën & reptielen cat.1: rugstreeppad, gewone pad, kleine watersalamander Zoogdieren cat.1: diverse katten, gewone dwergvleermuis, bruine rat, huismuis, huisspitsmuis Vissen cat.1: kleine modderkruiper, Kaukasische dwerggrondel
Het is maart en dat betekent dat ook de grutto’s weer terug in ons land zijn. Het onmiskenbare gepiep ‘gruttooo, gruttooo, utto-utto-utto’ wordt weer gehoord. Na zo’n 5000 kilometer vliegen komen ze vanuit Senegal en Guinee-Bissau terug naar de voor hun vaste stekjes in onze weilanden. Uitgeput storten ze zich hier op de regenwormen en andere insecten. Al een paar jaar probeer ik foto’s te maken van deze prachtige vogels maar erg lukken wilde dat tot nog toe niet.
Tot ik vorige week een zondagmiddag wandeling in onze ‘achtertuin’ maakte. Wat een verrassing! Op het land van familie de Bruin was een pompinstallatie neergezet om het weiland blank te zetten. Hierdoor wordt een weiland omgetoverd in een plas-dras weiland. De plas-dras is erg belangrijk voor onze gasten uit Afrika! In de natte weilanden kunnen ze gemakkelijk met hun snavel in de modder porren. Zo kunnen ze hun afgetrainde buikje weer snel vullen met overheerlijke sappige regenwormen. De plas zat dan ook meteen vol met bezoekers: wintertaling, smienten, ganzen, wilde eenden en zowaar grutto’s en tureluurs!
Onze Aquila schuiltent komt nu heel goed van pas! Helaas is het nog niet zo lang licht, maar als het even kan zit ik in de tent aan de rand van de plas. Heerlijk om het ’s ochtends licht te zien worden met uitzicht over een blinkende spiegel waar af en toe wat doorheen hupt. Bijvoorbeeld een grutto vrouwtje met ringen aan haar poten. Deze is geringd door Astrid een paar weilanden verderop. Zelfs twee baltsende grutto’s kwamen even poseren. Op het toppunt zaten er maar liefst 22 grutto’s!
Wie regelmatig op waarnemingen.nl zit te F-5en zal vast wel gehoord hebben van de groep velduilen die kort geleden in Noordeloos was neergestreken. De groep bestond uit bijna 20 stuks hoorde we! Nu zijn we niet zo’n type vogelspotter die op elke nieuws-flash direct in de auto stappen om half Nederland door te kachellen voor een zeldzame wit gestippelde Hongaarse slavink of iets dergelijks. Maar zoveel uilen om de hoek, daar moeten we natuurlijk wel even gaan kijken. En dus, staan we met Arné op een gure zaterdagmiddag samen met de nodige hoeveelheid auto’s in de verte te turen bij de Tiendweg. We zien buizerds, kievieten, ganzen en kramsvogels maar de uilen laten zich niet zien. Wel twee groepen reeën. Maar liefst 30 stuks in totaal! Leuk maar daar kwamen we niet helemaal voor.
Pas als we Arné hebben afgedropt worden we echt verrast. Op de Kerkweg een paar honderd meter voor ons huis zien we in onze ooghoek een sperwer zitten. Hij zit ineengedoken in de struiken een Turkse tortel kaal te plukken. We keren meteen om en kunnen een paar foto’s maken. En dan, alsof hij heeft zitten wachten komt in een flits een buizerd langs. Hij laat zich vallen op de duif. De sperwer is totaal verrast en neemt het hazenpad. De buizerd vliegt een klein stukje met zijn buitgemaakte prooi maar als hij ons ziet laat hij de duif vallen en vliegt ook weg. Zo blijft een flink stuk Turkse lekkernij op het fietspad liggen. Hmmmmmm!
Pas enkele dagen later krijgen we de velduilen te zien. Op de foto zie je er twee met een beetje fantasie. Ze laten zich niet goed zien en daar moeten we het voorlopig mee doen. Van de fazant haan die af en toe onze moestuin bezoekt kunnen we betere foto’s maken. Of van de ijsvogel die Peter regelmatig ziet als hij in de pauze op zijn werk een rondje door Veenendaal loopt. Zo zie je maar, de mooiste natuur is vaak op plekken, dicht bij huis waar je dat niet verwacht.
De winter sluipt langzaam ons land binnen. Het kwik in de thermometer zakt ’s nachts langzaam richting nul en soms is de blauwe lucht dagenlang niet te zien. De dagen worden korter waardoor je in het donker van huis gaat én in het donker thuiskomt. Hét moment voor de vogels in Karels Tuin om verwend te worden.
De eigenaren van dit (Google) natuurreservaat voeren de vogels niet zomaar. Ondertussen worden ze -op de momenten dat ze thuis zijn bij daglicht- vanachter het glas in de keuken beloerd met een telelens om de bewegingen en gedragingen vast te leggen. De stilte wordt enkel doorbroken door een opmerkelijke “plok”, veroorzaakt door mezenpootjes die landen op het raamvoederhuisje.
Vooral pimpel- en koolmezen komen graag eten van de zonnepitten. Huismussen durven ook, maar eten liever havermout. Duiven jatten de restanten kippenvoer sinds de voederplank is ingestort. Waarschijnlijk veroorzaakt door een duif met overgewicht. Behalve de mezen lust ook de grote bonte specht graag (zoutloze!) vogelpindakaas.
Voor de fotograaf W. Illem, ornitholoog H. Erwin en boswachter M. Aarten hebben we op JoeTroep twee filmpjes gezet van het raamvoederhuisje en de vogelpindakaas. Uiteraard zijn wij benieuwd of het jullie lukt die ijsvogel of visarend naar het raam te lokken!
Laat je nooit misleiden door het woord ‘nacht’ in de naam van een dier. Deze viervleugelnachtzwaluw (Caprimulgus longipennis) kwamen we midden op de dag tegen in de woestijn.
We hadden ons voorafgaand aan onze reis goed ingelezen met onze Engelstalige reisgids over Niger. Toevallig vonden we bij de bronnen van de gids dat er een Nederlander had meegewerkt aan de sectie over vogels. Hij beheerde ook een database over de vogels die er voorkomen.
Na onze reis besloten we contact op te nemen met deze man. Wat wil het toeval? Hij woonde een paar huizen verder dan Hanna. Onze foto’s zijn nu onderdeel van de database: www.wabdab.org
Het vroege voorjaar is het ideale seizoen om vogels te spotten. De wintervogels hangen nog wat rond terwijl de eerste broedvogels zich melden. Iedereen kent de spreeuw wel op de vetbollen. Bij ons zit de spreeuwenwereld wat ingewikkelder in elkaar: juist als het broedseizoen gaat beginnen doen ze onze tuin aan. Vanaf het dak imiteren ze allerlei soorten vogels zoals lijsters en buizerds en foerageren in de weilanden. Met een beetje geluk zitten ze in een groep in de boom en schijten alles onder!
In de paar jaar dat we hier wonen, hebben we al redelijk wat gevleugelde bezoekers in onze tuin gehad. Vanaf onze ontbijttafel kunnen we nieuwe bezoekers goed bekijken. We houden er een lijst van bij. Uiteraard zijn aan de lijst strikte spelregels verbonden. De vogel moet zitten of zwemmen binnen het stuk tuin wat we tot het onze beschouwen. Overvliegen telt niet en de waarneming moet overduidelijk zijn. Desondanks hebben we toch een leuke lijst:
