Al het werken, klussen en ons nieuwe gezinnetje is best druk. Daarom was het hoog tijd om er weer eens tussenuit te knijpen. We huurden het ‘puntdakhuisje’ in Wigny. Een prachtig verblijf midden in de natuur. Voor Jente was dit de eerste keer buitenland. Er moest dus nog snel even een ID-kaart worden aangevraagd, wat de nodige bureaucratische rompslomp met zich meebracht.
Desondanks arriveerden we vrijdagavond in de Ardennen. De activiteiten van de bevers vielen direct op. Bij de aan ons aangrenzende huisjes waren diverse bomen omver geknaagd. Overal in het gebied hebben ze inmiddels burchten gemaakt en de oevers verbreed. Ondanks dat er maar liefst 900 bevers in de Ardennen zitten hebben we ze deze vakantie niet in levende lijve gezien.
Bij het wandelen genoten we van de vele paddenstoelen, mosjes en vogels. Af en toe zagen we een reetje rennen maar vaak was het niet meer dan een silou-hertje. De dagen zijn nu zo kort dat het laat licht wordt en weer snel donker is. Dus regelmatig was het ’s avonds dicht tegen elkaar aan kruipen op de bank voor het haardvuur. Ook niet erg!
Jente genoot met volle teugen. Soms werden de indrukken haar teveel en moest ze even eruit schreeuwen wat ze had gezien. Andere momenten zat ze lekker te mijmeren over vogels, bomen, bladeren en beekjes. Je hebt er nog wat fantasie voor nodig maar we snappen wat ze bedoelt. Onze kleine avonturier is zelfs mee wezen sterren kijken!
Maar vanaf zondag werd het pas echt spectaculair. De vorst trad in en zorgde ervoor dat alles onder een dikke laag ijs bedekt werd. De hele wereld was ineens wit. Het leverde prachtige winterse plaatjes op. Ach, de foto’s vertellen de rest.
Tag archieven: wit
In het spoor van de das
Terwijl we in Nederland nog maar net onze auto ’s ochtends hoeven te krabben, ligt er in België nog gewoon sneeuw. Sterker nog, enkele dagen geleden sneeuwde het er nog. Omdat we toch in de ‘buurt’ waren hebben we een nachtje geslapen in Mormont (Érezée). In dit pittoreske plaatsje weten we inmiddels een paar locaties waar dassen wonen. Dassen houden geen winterslaap, maar zijn in de winter wel een stuk minder actief. Desondanks waren er in de verse sneeuw tal van pootafdrukken te vinden. Uiteraard hebben we de nachtcamera opgehangen vlakbij een spoor. En jawel hoor, de volgende dag hadden we een filmpje van zo’n mooie zwart-witte zwerver. Iets minder fortuinlijk ging het zijn familielid(?) af. De volgende dag vonden we hem in een veldje verderop. Blijkbaar was er al een beest aan het slepen geweest met het karkas van de dode das want er ging een bruinrood spoor door de sneeuw.
Herten spotten valt momenteel ook niet mee. Met hun donkere wintervacht vallen de reeën en edelherten weg tegen de zwart witte achtergrond. Daarbij vormen de edelherten nu grote roedels. Je ziet er dus geen één, of een heleboel tegelijk. Wij hadden het geluk een roedel te spotten. Weliswaar geen grote geweidragers (die vormen aparte roedels, los van de hindes) maar toch fantastisch om te zien!